Het einde van dit half jaar is in zicht..

Lieve Bloglezers!

Het einde is in zicht, nog maar een kleine 3 weken te gaan en dan zit mijn Noorse avontuur er alweer op. Baal ik er ontzettend van, en wil ik mijn mooie leventje hier missen? Of sta ik te springen om weer terug te gaan? Een beetje van beide eigenlijk!

Noorwegen is voor mij een perfect land. Ik kan hier dingen doen die ik het liefst iedere week zou willen doen, en hier is het zo makkelijk en toegankelijk! Verder ben ik een enorme liefhebber van prachtige natuur en adembenemende landschappen, daar kan ik echt van genieten. Dat is ook iets dat Noorwegen biedt, gewoon op loopafstand. Iedere bocht die je doorkomt biedt weer een nieuw verbluffend uitzicht. Het is heel erg om te merken hoe snel je aan zo’n omgeving went. De eerste week zit je met je neus tegen de ruiten gedrukt tijdens een busreis. Nu ga je gerust uitgebreid een dutje doen en zie je niks van de omgeving waar je doorheen rijd. Zelf merkte ik het enorm goed toen ik een heel mooi filmpje van de omgeving van Sogndal zat te kijken (http://vimeo.com/51160307#). Ik kreeg kippenvel over hoe mooi het wel niet was op dat filmpje, daarna realiseerde ik dat ik dit allemaal op loopafstand om me heen kon zien! Je went er dus aan en je hebt er minder oog voor, ik weet bijna zeker dat ik dit voor nu normale aanzicht enorm ga missen in Nederland en dat ik me dan pas realiseer wat voor geluk ik heb gehad om in zo’n omgeving te kunnen wonen.

Aan de andere kant mis ik dingen uit Nederland wel heel erg. Voornamelijk mijn vrienden en familie. Het is niet dat ik me niet vermaak met de groep hier, maar in zo’n korte tijd ken je mensen toch minder goed dan je vrienden die je al veel langer en beter kent. Ik mis de mensen die ik zo goed ken, en de mensen die mij ook veel beter kennen. We vermaken ons prima met elkaar, maar het blijft vaak nog erg oppervlakkig. Ik heb eigenlijk nauwelijks persoonlijke gesprekken hier en ik denk eigenlijk dat niemand mij hier echt goed kent. Het verschil merkte ik erg goed toen ik een weekendje naar Kopenhagen ben gegaan om daar al mijn huisgenootjes uit Wageningen te ontmoeten. Je huisgenoten zie je dagelijks, dus die ken je misschien wel het beste van iedereen. Binnen 5 minuten was het alweer alsof ik nooit weg was geweest en het voelde direct weer hecht en heb hele goede gesprekken gehad. Toen merkte ik pas, hoe hard ik dat miste. Ik had ook verwacht veel Noorse mensen te leren kennen, dat valt eigenlijk ook erg tegen. We worden als internationalen erg apart gehouden van de Noren en het is moeilijk om contact met ze te maken als niet Noorse zijnde.

Het huisweekend was fantastisch! Het was een flinke reis voor mij om naar Kopenhagen te gaan, maar het was het zeker waard! Annelieke studeert nu in Kopenhagen en Ine op een andere plek in Denemarken. Zij is met de trein naar Kopenhagen gekomen. De rest kwam met de auto vanuit Wageningen. In totaal waren we met 13 meiden, maar aangezien we allemaal huisgenootjes van elkaar zijn, ken je elkaar goed en gaat dat erg goed! Annelieke heeft ons heel Kopenhagen laten zien en we hebben 2 avonden goed gefeest. EINDELIJK! Dat had ik zo enorm gemist, een avondje super hard feesten. Met de alcohol – en entreeprijzen hier in Noorwegen zit een goed avondje stappen er niet zo goed in. Gelukkig heb ik dat in Kopenhagen in kunnen halen en kan ik weer even zonder voor de laatste weekjes ;).

Afgelopen weken waren eigenlijk erg rustig. De dagen zijn erg kort (10u-15u) is het licht en het is vreselijk koud buiten! We krijgen geen directe zon meer, omdat die achter de bergen blijft en we dus altijd in de schaduw van de bergen zitten. In het begin van mijn Minortijd waren mijn dagen enorm druk, vooral met buitenactiviteiten als Hiken, Kayakken en Klimmen. En laat die dingen nu juist ook lastig zijn in deze koude en korte dagen. Ik heb plots dus zeeën van tijd om andere dingen te doen en ook om veel na te denken.

Mijn dagen in Wageningen waren altijd overvol, soms iets te vol misschien. Nu hier 2 maanden te zitten, met soms geen idee wat ik die dag moet gaan doen, ben ik erachter gekomen dat ik een persoon ben die graag van een druk leventje houd. Maar nu ik alle tijd heb, kan ik hier wel dingen doen die ik ontzettend leuk vind, maar waar ik in Wageningen niet aan toe kom. Muziek maken bijvoorbeeld! Vanaf jongs af aan heb ik veel muziek gemaakt. In Wageningen deed ik dat nauwelijks meer. Ik had mezelf voorgenomen om in Noorwegen beter gitaar te leren spelen. Helaas was het veel te duur om er hier 1 voor een half jaar aan te schaffen en heb er ook geen kunnen lenen. Maar in plaats daarvan zing ik nu 2x per week met een bandje samen, samengesteld uit allemaal studiegenootjes. Het is meer wat uitproberen met elkaar, geen muziekaal hoogstandje.. Maar ik moet zeggen dat het al echt wel ergens op begint te lijken! We hebben ontzettend veel lol in muziek maken met elkaar, en het doet me herinneren hoe erg ik van muziek maken houd. Iets wat ik in Wageningen nauwelijks meer doe. Kortom; ik moet in Wageningen weer lekker actief dingen doen, maar nu wel wat meer tijd overhouden voor dingen die ik zelf ontzettend leuk vind :).

In plaats van buiten kajakken, heb ik afgelopen week een aantal keer binnen in een zwembad gekajakt. ‘Niks aan’ zou je zeggen! Maar het gave was, dat we de Eskimorol gingen leren. Dat houdt in dat je, als je omver slaat, je zelf met behulp van je peddel en heeel veel heupenwerk weer overeind kunt komen. De eerste les lukte me het al! De tweede les, ging het ook goed en heb ik vooral lerares gespeeld en het aan een studiegenoot geleerd. Komende week is de laatste les, hopelijk heb ik het dan goed in de vingers.

We hebben afgelopen week onze schoen gezet, en ook alle niet-Nederlandse mensen mee laten doen. Heel leuk was dat, want sommige begrepen bepaalde dingen niet. Waarom moest er een wortel in? En iemand kwam zijn sok brengen. Komende woensdag gaan we surprises doen met heel de groep.
Afgelopen week zijn we gaan zwemmen met Sjøspretten (De kajakclub) als eindejaars activiteit. En gisteren hebben we de Scavengershunt (soort van Crazy 88) gedaan in Sogndal. Leuke dingen om jezelf een beetje bezig te houden.

Morgen en overmorgen gaan we 2 dagen weg met de klas en onze docent. Georganiseerd vanuit school. Het is om even te ontstressen van de tentamens (welke stress) en om ons op te laden voor de Final presentatie van een groot Science project die we over 2 weken moeten doen. We gaan wintersurfen, bij een temperatuur van -6˚C. Onmogelijk zou je zeggen, maar het zeewater is gelukkig warmer en een wetsuit doet wonderen. Ze doen het al jaren, dus het zal vast goed gaan ;). Ik heb er enorm veel zin in!

Ik ga nog even erg genieten van mijn laatste 3 weken in Noorwegen. Als het is afgelopen zal ik nog mijn laatste blog schrijven over mijn laatste weken en een terugblik op mijn afgelopen half jaar. Waarschijnlijk ga ik in 2013 mijn reisblog nogmaals gebruiken omdat er een nieuwe grote trip in de planning staat. Daar hoop jullie dan meer over te kunnen vertellen ;)

Ha det bra!
Renee